Για τους γονείς,

 αλλά και για μας που στην καθημερινότητα ξεχνάμε.

Ένα μήνυμα, ένα βλέμμα και οι προβληματισμοί μπαίνουν!

Αυτό σκεφτήκαμε όταν φτιάξαμε, κοντά στην είσοδο αυτή την ανάρτηση.

Στη μια, συμμετέχουν και τα χεράκια των παιδιών,στην άλλη είναι μόνο δική μας κατασκευή. Ωστόσο, θυμίζουμε: Russel!

Όταν συμμετέχουν τα παιδιά το αποτέλεσμα έχει άλλη αξία και καλύτερη αισθητική!

Στις συναντήσεις με τους γονείς μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς για συζήτηση;

 

     Το ανθρωπάκι του μήνα στο portfolio. Γιατί;

 

 *Το σχέδιο στο παιδί εξελίσσεται συγχρόνως με τη γλώσσα και τη γραφή και διανύει κάποια χαρακτηριστικά στάδια..Στην νηπιακή ηλικία περνούν από το μουντζούρωμα στο σχέδιο.

 Στην ανάπτυξη της ικανότητας για ιχνογράφημα των παιδιών παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες.

.Οι εσωτερικές αναπαραστάσεις.

.Οι επιδράσεις του περιβάλλοντος.

.Η ανάπτυξη των γνωστικών λειτουργιών.

.Πρώιμη εξοικείωση με το ιχνογράφημα.

.Πολιτισμικοί παράγοντες.(εντυπωσιάζομαι από τα χρώματα και τις συνθέσεις των παιδιών των παλλινοστούντων).

.Αντιληπτοκινητικές δεξιότητες του παιδιού.

.Το ταλέντο.( γι’ αυτό και κάποια παιδιά συνεχίζουν και στην εφηβεία να ευχαριστούνται από αυτό τον τρόπο έκφρασης και δημιουργίας).

Αυτά τουλάχιστον έχουν τεκμηριώσει οι ερευνητές και είναι η σημερινή επιστημονική παραδοχή.

 Τα πιο πάνω βοηθούν να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι μετρήσιμο σ’ αυτή την δραστηριότητα;  Ποια στοιχεία μας βοηθούν να δούμε την εξελικτική πορεία του νηπίου συνολικά; Ή ακόμη τι πρέπει να εντάξουμε στο πρόγραμμά μας;

Με προσεκτική παρατήρηση, έχοντας υπ' όψιν όλους τους πιο πάνω παράγοντες,

το ανθρωπάκι του μήνα θα μας δίνει πληροφορίες και για την ανάπτυξη των γνωστικών του λειτουργιών και για την ανάπτυξη των κινητικών του δεξιοτήτων και για  την προσέγγιση χωροχρονικών εννοιών, και για την εσωτερική, νοητική εικόνα που έχει για το ίδιο του το σώμα και  το πιο σημαντικό, θα μας δίνει την δυνατότητα να επαναξιολογούμε τι χρειάζεται να ξαναδουλέψουμε με το συγκεκριμένο παιδί.

   Θα συμπληρώσω το κειμενάκι με κάποια ονόματα ειδικών.

Karmiloff-Smith (1990), Goodman, Piaget, Dennis (1985), Case,

Freeman (1980).

 Μια από τις παρατηρήσεις του Freeman την αναφέρω ως ιδιαίτερης προσοχής για το θέμα μας και για τα συμπεράσματά μας:

 Υποστηρίζει πως το μέγεθος του κεφαλιού δεν πρέπει να συναρτάται ούτε με τις εσωτερικές αναπαραστάσεις ούτε με τη σπουδαιότητά του. Στην πραγματικότητα τα παιδιά σχεδιάζουν συνήθως πρώτα το κεφάλι χωρίς να προγραμματίζουν τη διάθεση αρκετού χώρου για μια οπτικά ορθή απεικόνιση του υπόλοιπου σώματος.(μήπως όταν προσεγγίσει έννοιες χώρου τα καταφέρνει καλύτερα σ' αυτή την εκτίμηση;)

 Αν ακόμη δεν σας έχω κουράσει, διαβάστε και μια παραδοχή της Karmiloff-Smith (1990, σ. 75), που συμπεραίνει γύρω από την εικαστική έκφραση των παιδιών: «Όπως συμβαίνει με τη γλώσσα, οι αλλαγές στη ζωγραφική είναι επίσης ενδογενώς κατευθυνόμενες και όχι μόνον υποκείμενες σε εξωτερικές επικοινωνιακές επιδράσεις».

Το παιδί αναζητεί τη δραπέτευση από τις ζωντανές, γνωστικές του εικόνες και από την απόδοση της καθημερινότητας, επιζητώντας την έκφραση και τη δημιουργία, ενός έργου αποκλειστικά δικού του, πέρα από την όποια ανάπτυξη των νοητικών του λειτουργιών και των αντιληπτικών του εικόνων. Έχει διαπιστωθεί, άλλωστε, ότι το ίδιο παιδί την ίδια χρονική στιγμή μπορεί να σχεδιάσει ένα πρόχειρο σκαρίφημα και ένα πιο ρεαλιστικό σχέδιο για το ίδιο αντικείμενο, ανάλογα με τις διαθέσεις της στιγμής ή ανάλογα με την αναμενόμενη από τους μεγάλους τεχνοτροπία. 

        Πηγές:

1. Ε.Crotti – A. Magni «Πώς ερμηνεύουμε τα παιδικά σχέδια- Η κρυφή γλώσσα των παιδιών», Εκδόσεις Καστανιώτη , Αθήνα 2003
2. Λ. Κακίση- Παναγόπουλου «Και όμως ζωγραφίζουν – η ζωγραφική των παιδιών και ο κόσμος τους», Εκδόσεις ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ , Αθήνα 2006
3.  Θρασύβουλου Μπέλα <το ιχνογράφημα ως μέσο διαγνωστικό της προσωπικότητας>, Εκδόσεις ηρακλειτος Αθήνα 1975 .

Ομαδοσυνεργατική μάθηση.

Πώς να την εφαρμόσω;

     Είχα φόβο και ενδοιασμούς παλαιότερα, σήμερα νιώθω ευλογημένη που κατάφερα να την ασπαστώ.Αυτό θέλω να μοιραστώ μαζί σας και για αυτό τον λόγο αναφέρομαι σ' αυτή την μέθοδο.
 Η πολλαπλή νοημοσύνη του Gardner, η συναισθηματική νοημοσύνη των δεν θυμάμαι ποιών ειδικών, βρίσκουν τις εφαρμογές τους. Και το πιο συνεσταλμένο, το πιο αδέξιο παιδί έχει κάτι να δώσει στην ομάδα. Και βέβαια η ομάδα σ' όλα τα μέλη της. Συλλογικότητα και όσα καλά αυτή συνεπάγεται.
          Βήμα-βήμα.
1. Χωρίζω τα παιδιά σε ομάδες.(στην αρχή διακριτικά έχουμε τον έλεγχο της δημιουργίας της ομάδας, αργότερα τα παιδιά επιλέγουν μόνα τους συνεργάτες τους.* Πάλι φροντίζουμε να μην υπάρξει αποκλεισμός παιδιού.)
Δημιουργούμε καρτελάκια υπευθυνοτήτων. Όσες ομάδες τόσα και τα χρώματα ανά τετράδα. Σε κάθε ομάδα έχουμε: 1. Συντονιστή.Δουλειά του είναι να φροντίζει για την συμμετοχή στην ανάθεση έργου, όλων των μελών της ομάδας του. 2.Παρουσιαστή.Δουλειά του είναι να μας παρουσιάσει την ομάδα του, την δουλειά της ομάδας, με λεπτομέρειες στην συμμετοχή του κάθε μέλους. 3.Υπεύθυνο υλικών. Είναι αυτό το μέλος που θα νοιαστεί να προμηθεύσει την ομάδα με όσα υλικά χρειάζονται για την υλοποίηση του στόχου της,ζητώντας από μας όσα δεν υπάρχουν στην γωνιά της δημιουργίας, των εικαστικών ή όπως στο κάθε νηπιαγωγείο ονομάζεται.
4.Υπεύθυνο χρόνου. Φέρει την ευθύνη για την παρακολούθηση της ώρας, ώστε να τελειώσουν στον προκαθορισμένο χρόνο.
5.<Κατάσκοπο>, λίγο παιχνιδιάρικο, αλλά βάζει τα παιδιά σε ένα παιχνίδι άμιλλας. Δουλειά του είναι να μπορεί να <κλέψει> κάτι από την δουλειά της άλλης ομάδας με στόχο η δική του να βρει κάτι αντισταθμιστικό ώστε η ομάδα του να μην φανει πιο αμελής, πιο ξεχασιάρα, πιο απρόσεκτη στο τελικό αποτέλεσμα  Ε, σ' αυτόν δεν θα βάλουμε καρτελάκι!

Τα καρτελάκια μας.

Πότε μπορώ να την εφαρμόσω; Σε κάθε περίπτωση!
1.Όταν θέλω να γνωρίσω τι ξέρουν τα παιδιά μου για το θέμα που θα επεξεργαστούμε.
2.Όταν θέλω να δω τι μάθαμε από το θέμα. Εστιάζω και στο πόσο άλλαξαν οι απόψεις των συγκεκριμμένων παιδιών, μετά τη επεξεργασία του θέματος.
3.Όταν επεξεργαζόμαστε το θέμα μας.
4.Όταν στις ομάδες έχω εμπλέξει και γονείς.*συγκέντρωση υλικών, πληροφοριών, παρουσίαση κ.τ.λ.
5. Όταν θέλω να διακοσμήσω την τάξη
6. Όταν κάνω ένα διαγωνισμό φιλαναγνωσίας.
7.Όταν ζητώ να επενδύσουν μουσικά ένα ποίημα, να δραματοποιήσουν μια ιστορία,να αποδώσουν ζωγραφικά ή με κολλαζ μια παροιμία.
8.Όταν κάνω τα σκηνικά μιας γιορτούλας, όταν ετοιμάζω ήρωες για κουκλοθέατρο
9. Και σε όποια δραστηριότητα εσείς φαντάζεστε.................................

Πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο.Μια κατασκευή κι'ένα παιχνίδι γνωριμίας.

    Επιλέγω ένα όνομα.(Φροντίζω η πρώτη επιλογή μου να είναι νηπίου).Διαβάζω το όνομα και κάνω  ερωτήσεις. Ποιός άραγε έχει αυτό το όνομα; Μπορώ να μαντέψω τα παιχνίδια , τα χρώματα τα φαγητά που του αρέσουν; Κάνω μια προσπάθεια να απαντήσω φροντίζοντας να δώσω απίθανες απαντήσεις. Για παράδειγμα: Έτσι λένε τον γέιτονα του γάτου μου. Είναι αυτός που τρώει μόνο χαλασμένες ντομάτες, που του αρέσει να παίζει με ένα τρύπιο παπούτσι, που τρελένεται για χρώμα ντουλαπί!
Τα παιδιά με διαψεύδουν και το όνομα το παίρνει το παιδί που πραγματικά το έχει.
Κρατώντας την κατασκευή, θα μας μιλήσει για τα πραγματικά του ενδιαφέροντα.Το παιχνίδι συνεχίζεται για όλα τα παιδιά. Η παρέα  θα το ευχαριστηθεί και  όλοι μαζί θα έχουμε κάνει ένα βήμα στην δύσκολη πορεία να γίνουμε ομάδα!
Την κατασκευή θα την πάρουν μαζί τους,φεύγοντας απ'  το Νηπιαγωγείο σαν ανάμνηση αυτής της μέρας.