Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο.-Σεπτέμβρης.

                           Πρώτες ημέρες στο νηπιαγωγείο!
   Καινούρια σχολική χρονιά. Καλό και δημιουργικό ξεκίνημα! Καλώς μας ήρθες Σεπτέμβρη!
 Έχουμε λίγο άγχος μήπως, ένα αδιόρατο φόβο για την καινούρια σχολική περίοδο; Να πούμε όχι θα είναι ψέματα, μα και το ναι από μόνο του δεν περιγράφει την κατάσταση.  Λίγη οργάνωση θέλει και ενσυναίσθηση της αγωνίας των προνηπίων και των γονιών τους.
Σημαντική η πρώτη μέρα και αντλήστε την δύναμη από τις γνώσεις που νομίζετε πως έχετε χάσει!
Παιχνίδια γνωριμίας, ρυθμό και κίνηση. Μια κατασκευή ίσως σαν δωράκι για τ' αγγελούδια μας και όλα θα πάνε καλά!
Τι να βάλουμε στο πρόγραμμά μας αυτόν τον μήνα; Πρέπει να γνωριστεί η ομάδα. Πρέπει να μάθει να λειτουργεί μέσα στο χώρο του νηπιαγωγείου, τον οποίο και πρέπει να οργανώσει με την καθοδήγησή μας, αλλά και να λειτουργεί με ένα σύστημα κανόνων και αποδεκτών συμπεριφορών που από μόνη της θα φροντίσει να υιοθετήσει!  Και φυσικά δεν ξεχνούμε την συνεργασία με τους γονείς και την πρώτη μ'αυτούς συνάντηση που νομίζω πως <καθορίζει> αυτή την συνεργασία.
Δεν είναι και λίγα..................Αν όμως καταφέρουμε αυτά θα περάσουμε και στις θεματικές ενότητες.

                       Ένα βιντεάκι του Θαλασσινού απ' το καλαντάρι δίνει το κλίμα αλλά και μας βοηθά ως μουσικό χαλί στα παιχνίδια γνωριμίας!
                       






    Θα βοηθούσε μήπως για την πρώτη μέρα και τούτη η προτασούλα;

   Με  ενσυναίσθηση της αγωνίας των παιδιών και των γονιών αλλά και την προσεκτικότερη δική μας παρατήρηση θα μπορούσαμε να αποτυπώσουμε τα συναισθήματα των παιδιών στα παρακάτω φύλλα που απο την μια θα δώσουν πληροφορίες στους γονείς κι' από την άλλη θα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στα δικά μας χέρια για τον χειρισμό των δύσκολων< καταστάσεων> .
Στο ίδιο φύλλο, μετά το κειμενάκι  μπορούμε να αποτυπώσουμε το χεράκι του παιδιού και να συμπεριλάβουμε στο portfolio μια φωτοτυπία, αφού το πρωτότυπο θα το πάρουν μαζί τoυς.












                        Με τις ευχές θέλω να μοιραστώ μαζί σας κι' έναν προβληματισμό!.
Καινούρια σχολική χρονιά και τα blogs των νηπιαγωγείων, σ' ένα αγώνα <ευγενούς> άμιλλας!
Αλήθεια είναι ουτοπία να αγνοούμε την χρησιμότητα του διαδικτύου.Ωστόσο με λυπεί κάτι σ' αυτή την πορεία.  Τι συμβαίνει άραγε; Μήπως αυτή η άμιλλα μας σπρώχνει στο να ξεχνάμε πόσο διαφορετικές είναι οι ομάδες και πόσο διαφορετική η δυναμική και οι ανάγκες τους; Με τον ίδιο τρόπο θα προσεγγίσουμε ένα θέμα στην αγροτική περιοχή και με τον ίδιο στο <κλεινόν> άστυ;
Ομογενοποίηση, της προσχολικής αγωγής μήπως; Έχετε κάποιες συναδέλφισσες, αυτόν τον προβληματισμό, ή είμαι μόνη μ' αυτές τις σκέψεις; Ειλικρινά θα ήθελα να μοιραστώ και τις δικές σας σκέψεις πάνω στο θέμα.
Ωστόσο απο καρδιάς, δημιουργικό ξεκίνημα!