Από την παρακολούθηση της παράστασης του Θεάτρου Σκιών Όναρ.
Όπως και πέρυσι. Μια γιορτή για την χαρά των παιδιών. Τέσσερα νηπιαγωγεία σε κοινή εκδήλωση, τέσσερις σύλλογοι γονέων σε συνεργασία για να δημιουργηθεί μια ζεστή ατμόσφαιρα για τα παιδιά τους γονείς τις νηπιαγωγούς.
Γονείς σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας! Κυρίες του 1ου Νηπιαγωγείου, σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία και την επιμέλεια της εκδήλωσης!
Από την γιορτούλα στο νηπιαγωγείο μας.
Η πρόσκλησή μας!
Το κειμενάκι από τα παιδιά μας!
Τα ποιηματάκια του ολοήμερου τμήματος.
Η Αποφοίτηση.
Πόσο μικρούλα ήμουνα
σαν στο νηπιαγωγείο
μ΄ έφεραν να φοιτήσω.
Δάκρυσαν τα μάτια μου
φοβήθηκα λιγάκι
και στης μαμάς μου να
κρυφτώ
ήθελα το χεράκι!
Έφυγαν αυτοί οι φόβοι,
μεγαλώσαμε πολύ !
Τώρα λέμε αντίο όλοι
στη φωλιά μας την μικρή..
Στις γλυκές μας τις κυρίες,
και στα πιο μικρά παιδιά
που θα μείνουν
κι’ άλλο χρόνο στην χρυσή μας τη φωλιά!
Πως λυπάμαι που θα φύγω!
Έμαθα τόσα πολλά…..
Μα αντί να πω αντίο
μια υπόσχεση σας δίνω
να κρατώ μες στην καρδιά
τα λογάκια τα καλά!
Έμαθα να κάνω φίλους!
Να μοιράζομαι παιχνίδια,
τις λεξούλες που πληγώνουν
να πετάω στα σκουπίδια!
Έμαθα γι’ άλλους ανθρώπους
και για χώρες μακρινές
έμαθα να εκτιμάω σκέψεις διαφορετικές!
Τι θα πει δικαιοσύνη
τι σημαίνει υπομονή!
Και τα συναισθήματά μου
τα γνωρίζω στη στιγμή!
Έμαθα ν’ ακούω τους φίλους
κι αν ποτέ κανείς πονάει
με αγάπη τον βοηθάω,
θέλω να χαμογελάει!
Έμαθα να μην χτυπώ
και με τον πολιτισμένο λόγο
το σωστό διεκδικώ!
Αν λεξούλες με κακία
κάποιος θέλει να μου πει
κλείνω γω τα δυο αυτιά μου
και μαθαίνει στη στιγμή
πως για αυτή του την κακία
νοιώθει τώρα την ντροπή!
< όλα τα παιδιά τραγουδούν με κλειστά τα αυτιά με τα
χεράκια: εγώ σ’ αυτούς τους ήχους είμαι εντελώς κουφός>.
Έμαθα να τραγουδάω,
κουκλοθέατρο να παίζω,
παραμύθια λαϊκά
και θεατρικά να στήνω
μέσα σε δύο λεπτά!
Παζλ, πύργους με τουβλάκια
και ζωγραφική σπουδαία
που θα ζήλευε θαρρώ
ο μεγάλος Πικασό!
Έμαθα και τις ημέρες
θέλετε να σας τις πω;
Τις θυμάμαι μια μια και ποτέ δεν τις ξεχνώ!
Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-
Σάββατο και Κυριακή!
Μήνες ξέρω κι’ εποχές
και τραγούδι που ζεσταίνει
τις καλές σας τις καρδιές!
<τραγούδι οι μήνες από τρία παιδιά μόνο>
Έμαθα για τις σοδειές μας,
για επαγγέλματα σπουδαία.
Σχήματα και χρώματα
ευωδιές κι’ αρώματα!
Την πατρίδα γνώρισα
απ’ τα δικά της χρώματα.
Τις γιορτές ,την ιστορία
τα σπουδαία της μνημεία.
Έμαθα να την τιμώ
να της δείχνω πάντα θέλω
το δικό μου σεβασμό!
Του Χριστού την Ιστορία,
την ορθόδοξη Εκκλησία,
μα να σέβομαι και όσους
ονομάζουν μ’ άλλη λέξη
το δικό τους το Θεό!
Έμαθα και παροιμίες
πού χουν νόημα σπουδαίο
και αμέσως σας ζητώ
να παίξετε μαζί μου
κουίζ μοναδικό!
Δυο στοιχεία θα σας δώσω.
Στύψτε τώρα το μυαλό.
Όποιος πρώτος την μαντέψει
παίρνει απ’ όλα τα παιδάκια
χειροκρότημα γερό!
-Αν αυτά δεν τα δουλέψεις
ολόκληρος θα αχρηστέψεις!
-Αν όμως τα δουλέψεις
θα σε στολίζουν όλοι με χίλιες όμορφες λέξεις!
<Όλα τα παιδιά μαζί: Χέρια δουλεμένα-χέρια ζηλεμένα>.
Έτσι έκανα κι’ εγώ
κι’ έμαθα κάθε ημέρα να δημιουργώ.
Κόλλα , πλαστελίνη
άμμο και νερό
Ζυμάρι και πινέλο
χρώμα και πηλό!
Τα έργα μου σαν δείτε
όλοι θα απορείτε
πως τόσο δα παιδί
τέτοια πράγματα μπορεί!
Λίγα σας φαίνονται αυτά;
Περιμένετε να δείτε
μήπως ξέρω πιο πολλά;
Ξέρω κι’ άλλα δεν το κρύβω
θέλω να το παινευτώ,
να τα’ ακούσει κι’ η δασκάλα
στο Δημοτικό Σχολειό.
Έμαθα το όνομά μου
να το γράφω στο λεπτό.
Να μετράω και να γνωρίζω
αριθμούς, ένα σωρό.
Γράμματα μικρά μεγάλα
τα ενώνω στη στιγμή
να γελά η αλφαβήτα
κι’ η κυρά Γραμματική.
‘Έμαθα να χαιρετάω
σε γλώσσες διαφορετικές
Θέλω να γνωρίσω
όλες του κόσμου
τις φυλές!
Αλό σαλούτ- τζάμπο χάϊ
Σαλάμ Αλέκουμ- τσάο, γκούντ-μπάϊ.
Καλημέρα, Μπον- ντιά,
Ντός βιτάνιες, ορεβουάρ!
Όλα τα παιδιά μαζί.
Με τα καινούρια τα φτερά
πετώ σ’ άλλο σχολείο
Κι’ έχω μαζί μου θησαυρό
στο μέρος της καρδιάς εδώ
το νηπιαγωγείο.
Ένα φιλί, μια αγκαλιά
γεμάτη αγάπη, ζεστασιά
κι’ ευχαριστώ απ’ την καρδιά!
Δεν θα ξεχάσω ούτε στιγμή
την προσφορά σας την χρυσή.
Θα ζωγραφίσω στο μυαλό
μια εικόνα μαγική.
Θάχει χαμόγελα πολλά,
παιδιά, λουλούδια, μουσική
για να θυμάμαι την καλή
του Νηπιαγωγείου μας ζωή! *Ε. Σαρβανάκη.
Το σκετς του κλασικού τμήματος.
Σήμερα βγήκαμε εδώ
σιγά να σας μιλήσουμε
και μέσα από την καρδούλα μας
να σας αποχαιρετήσουμε.
Χαιρετούμε τα νήπια
και όλα τα παιδάκια
που εδώ μαζί περάσαμε
όλα σαν αδελφάκια.
Λόγια δεν βρίσκω να σας πω
για τη χαρά που έχω
λουκέτο μπαίνει στο σχολειό
κι εγώ παντού θα τρέχω.
Τη σάκα μου σε μια γωνιά
τώρα θα την πετάξω
και με τα άλλα τα παιδιά
θα παίξω, θα φωνάξω.
Το σχολειό θα κλείσει πάλι
κι έχω μια χαρά μεγάλη
το καημένο κεφαλάκι
να ξεκουραστεί λιγάκι.
Μια χρονιά δουλειά και σκέψη
ποιος μπορεί να το πιστέψει
ζήσαμε σαν μελισσάκια
με χαρές και τραγουδάκια.
Κουβέντα δεν μπορώ να πω
εγώ καλά περνούσα
κάναμε αναποδιές
κι άλλοι τρώγαν τις ξυλιές.
Πάντα φώναζε η δασκάλα
μα για τα παιδιά τα άλλα.
ΔΑΣΚΑΛΑ
Ελα τώρα ησυχία!
Ανέστη άσε τη Σοφία!
Θα σας κάνω ερωτήσεις
και ζητάω απαντήσεις.
Έχεις μία καραμέλα
και στην τρώει η Μιχαέλα
για απάντησε Ανεστάκη
τι θα έχεις στο χεράκι;
ΑΝΕΣΤΗΣ
Δεν σηκώνω εγώ κυρία
τέτοια άνοστα αστεία
κι όταν μάλιστα κορίτσι
καραμέλα μου βουτήξει.
Της τραβάω μια σφαλιάρα
για να μάθει η ζηλιάρα
πως σε μένα δεν σηκώνει
το χεράκι της να απλώνει.
ΔΑΣΚΑΛΑ
Δεν κατάλαβες παιδί μου
όλη την ερώτησή μου.
Πες μου τώρα εσύ Σοφάκι
τι θα έχεις στο χεράκι;
ΣΟΦΙΑ
Μια σφαλιάρα αν της δώσει
γρήγορα θα μετανιώσει
θα τα κάνουμε τα αγόρια
να πηδάνε σαν κοκόρια!
ΔΑΣΚΑΛΑ
Στη καρέκλα σου Σοφία
μην σε βάλω τιμωρία.
Κι όποιος από εσάς φωνάξει
θα τον βγάλω από την τάξη.
Λέγε μου εσύ Μιχαέλα
που είσαι έξυπνη κοπέλα
μες στα δυο σου τα χεράκια
έχεις δύο μηλαράκια.
Αν χαρίσεις το ένα μήλο
στον καλύτερό σου φίλο
τότε πόσα μηλαράκια
θα σου μείνουν στα χεράκια;
MIXAEΛΑ
Φίλο έχω τον Αντώνη
που του αρέσει το πεπόνι
όμως θα σας απαντήσω
τη σειρά μου για να κλείσω.
Θα μου μείνουν σκουπιδάκια
από τα δυο τα μηλαράκια
γιατί τώρα που πεινάω
και τα δύο θα τα φάω!
ΔΑΣΚΑΛΑ
Βρε παιδιά μπα σε καλό σας
ακονίστε το μυαλό σας.
Τα δυο μήλα αν θελήσω
πως στη μέση θα χωρίσω; (Δείχνει ένα παιδί)
1o ΠΑΙΔΙ
Μα ζευγάρια δεν χωρίζω
και σας το ξεκαθαρίζω
να τα βάλω χωρισμένα
τα λυπάμαι τα καημένα.
(Γυρίζει στον συμμαθητή του)
Είδες με τι ευκολία
δίνω λύσεις στην κυρία;
Όλα είναι απλά για μένα
και περνάω τον καθένα.
ΔΑΣΚΑΛΑ
Δε μου λέτε τα μυαλά σας
τα χετε στα συγκαλά σας
ή τη βέργα θα βουτήξω
και στο ξύλο θα σας πρήξω; (κυνηγάει τον Ανέστη,τη Μιχαέλα και το 1ο παιδι)
2ο ΠΑΙΔΙ
Δε μου λες γιατί νευριάζει
και παράλογα φωνάζει;
Κάτι πρέπει να χει πάθει
και τα βρίσκει όλα λάθη.
Όλο βάζει τις φωνές
κι όλο δίνει συμβουλές.
Ναι, καλά είναι όλα αυτά
μα ποιος τα παίρνει σοβαρά;
ΣΟΦΙΑ
Μην της δίνεις σημασία
έχει νεύρα η κυρία
μα σε λίγο θα ξεχάσει
κι ο θυμός θα της περάσει.
3ο ΠΑΙΔΙ
(Στο διπλανό του)
Ωχ καημένε πάρε τη μπάλα
κι άσε την κυρά δασκάλα
που συνέχεια νευριάζει
και τα νεύρα μας τα σπάζει.
Δεν μ'αρέσει η στενοχώρια
σε κορίτσια και αγόρια
Δος μου μπάλα όλη μέρα
και θα τα περνώ σπουδαία.
4ο ΠΑΙΔΙ
Όλοι μας καταπιέζουν
και με την ψυχή μας παίζουν
μας πιέζουν οι μαμάδες
οι δασκάλες και οι μπαμπάδες.
Ουφ! Βαρέθηκα στ'αλήθεια
και δεν λέω παραμύθια
το σχολειό το παρατάω
και θα πάω να μπαρκάρω.
(Μπαίνουν τα παιδιά που είχαν φύγει και από πίσω η δασκάλα)
ΔΑΣΚΑΛΑ
Να και τα άλλα μου πουλάκια
με τα πονηρά ματάκια
γρήγορα στο καρεκλάκι
να μην πέσει ξυλαράκι.
(Στους γονείς)
Τα δικά σας τα παιδάκια
είναι αυτά τα θηριάκια
ούτε ξέρω τι να κάνω
φτου να μην σας τα βασκάνω!
Βασισμένο στο θεατρικο που υπάρχει στο βιβλίο "Κάθε μέρα κι ένα ποίημα κάθε γιορτή κι ένα σκετσάκι" της Χ.Δάλκου, Εκδ.Δίπτυχο.
Τα σκηνικά φιλοτεχνημένα από τα παιδιά μας!
Μια εικόνα από τα παιχνίδια μας!
Από τις ομάδες των προ νηπίων που σε παιχνίδια άμιλλας προσπαθούν να περάσουν με ισορροπία και να τα καταφέρουν πιο γρήγορα από την αντίπαλη ομάδα!
Τα αναμνηστικά μας!
Φιλοτεχνήθηκαν από τα παιδιά!
Στο κεντρικό συννεφάκι τα στοιχεία των ενθυμίων, στο γαλάζιο συννεφάκι ψηλά η φωτογραφία του παιδιού.
Ολοήμερο τμήμα.
 |
| Στο κλασικό τμήμα η φωτογραφία του παιδιού στον ήλιο! |
Ένα αντίο πιο οριστικό!
Να κρατήσω μια εικόνα απ' την παρεούλα μας!
Από το άλμπουμ που μου χάρισαν τα παιδιά μου!
Αγγελούδια μου, θα με συνοδεύουν οι στιγμές που ζήσαμε πάντα.
Η καρτούλα απ' τις συναδέλφισσες!
Ταξίδι τα χρόνια της δουλειάς με τα παιδιά!
Σας ευχαριστώ κορίτσια, σας αγαπώ πολύ!
Ένα cd-Rom, φτιαγμένο από τις συναδέλφισσες για να γλυκάνουν την ώρα της συνταξιοδότησης.
Δεν μπορώ να δημοσιεύσω το περιεχόμενο.
Με συγκινήσατε πολύ. Οι ευχές σας γεμάτες αγάπη. Νομίζετε πως μπορώ να ξεχάσω μια πορεία κοινή;
Ένα λεύκωμα με ευχές και προσδοκίες!
Θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σας.
Φοβάμαι πως μακριά από τα παιδιά θα χάσω την έμπνευση.
Ξέρω πως πάντα θα αφουγκράζεστε τις ανησυχίες μου.
Είναι αριστούργημα! Φτιαγμένο από τα χρυσά χεράκια των κοριτσιών μου, της Εύης και της Όλγας.
Γεμάτο αγάπη και ευχές.Ξέροντας πόσο πιεσμένος ήταν ο ελεύθερος χρόνος τους τελευταία ,το λάτρεψα.Ευάκι, Ολγάκι, θα στολίζει το γραφείο μου μόνιμα και θα κουβαλά τις αναμνήσεις των χρόνων που δουλέψαμε μαζί!
Όλγα, ταλεντάκι κρυφό μας! Υπέροχα τα νοήματα στο ποίημα και ήταν όντως γραμμένο για μένα.
Ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!!
Στους γονείς..................
Δυστυχώς δεν τράβηξα φωτογραφία από το δικό σας αντίο. Ευχαριστώ για τα ζεστά σας λόγια, ευχαριστώ για την αμφίδρομη συνεργασία,ευχαριστώ για την αγάπη που μου δείχνατε, ευχαριστώ για τα δώρα σας. Να είστε πάντα καλά στο πλευρό των παιδιών και των δασκάλων τους.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΝΤΙΟ!
