28η Οκτωβρίου 1940.

Μαθαίνοντας την ιστορία της χώρας μου, μαθαίνω να αγαπώ την Ειρήνη.

  Πως να ξεκινήσει κανείς αυτή την θεματική ενότητα, χωρίς να ξεπεράσει το μέτρο, χωρίς να ξεπεράσει τις λεπτές ισορροπίες που απαιτούνται σε όλα όσα σχετίζονται μ΄αυτή την τρυφερή ηλικία;

Θα ξεκινήσουμε στο ένα τμήμα του νηπιαγωγείου μας, με την απαγγελία ποίησης και την μουσική ακρόαση του ίδιου ποιήματος.Στο άλλο τμήμα διαφορετικά, στοχεύοντας στην αλληλεπίδραση στις κοινές δράσεις των δυο τμημάτων
.Στόχος μας να μάθουν τα ιστορικά γεγονότα, να αντιληφθούν την αξία  της ανεξαρτησίας αλλά και την αξία της συμφιλίωσης των λαών και της ΕΙΡΗΝΗΣ.
    Εποπτικό υλικό: Έργα τέχνης σχετικά, γελοιογραφίες της εποχής, εφημερίδες, τραγούδια, ποιήματα, χάρτες.

 Στο ολοήμερο τμήμα, απαγγελία και μουσική ακρόαση.

  Γυναίκες Ηπειρώτισσες.

Γυναίκες ηπειρώτισσες,

 μέσα στα χιόνια πάνε

κι’ οβίδες κουβαλάνε.

Θεέ μου τι τις πότισες

και δεν αγκομαχάνε;

Γυναίκες ηπειρώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δεν ρώτησες

ποιόν πας να κατακτήσεις;

Γιανώτισσες, Σουλιώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης,

εχθρέ γιατί δεν ρώτησες

ποιόν πας να κατακτήσεις;

Γυναίκες απ’ τα σύνορα

κόρες γριές κυράδες,

φωτιά μες στους βοριάδες,

φωτιά μες στους βοριάδες,

Εσείς θα είστε σίγουρα

της λευτεριάς μανάδες.

Γυναίκες ηπειρώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δεν ρώτησες

ποιόν πας να κατακτήσεις;

 Στο κλασικό τμήμα  η αφόρμηση δίνεται με τον χάρτη. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα <σύνορα> μεταξύ των χωρών.Εδώ ο προβληματισμός δίνεται με μια απλή ερώτηση: Τι θα γινόταν αν κάποιοι άλλοι ήθελαν να έρθουν στην δική μας χώρα και να μας κάνουν σκλάβους;

    Έτσι τα παιδιά και στα δυο τμήματα μιλούν και απαντούν σε δικές τους υποθέσεις.

Είναι όλα όσα τους έρχονται στο νου, απ' το συγκεκριμένο άκουσμα και τον εντοπισμό των συνόρων  στο χάρτη.

Για πόλεμο μιλάει, αφού λέει και για φωτιά. Είναι πολύ δυνατές οι ηπειρώτισσες είπαν. Τι είναι οι οβίδες;, ρώτησαν. Είναι βόμβες, είπαν...  γινόταν πόλεμος κατέληξαν.
Και τι είναι ο πόλεμος; Τι ξέρετε γι' αυτόν.( Ίσως έχουν καλύτερα κριτήρια  τα παιδιά γιατί είναι και ανιδιοτελή τα δικά τους), σκεφτήκαμε.

Γιατί γίνονται οι πόλεμοι ρωτήσαμε;
Γιατί θέλουν να μας πάρουν την χώρα μας. Γιατί μας ζήλεψαν, γιατί είναι κακοί αυτοί που κάνουν τον πόλεμο.

Στο κλασικό τμήμα,
τα παιδιά ζωγραφίζουν τον πόλεμο όπως τον αντιλαμβάνονται.

Στο ολοήμερο, μετά την συζήτηση, τα παιδιά παρατηρούν μια αφίσα του ζωγράφου Δούκα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τώρα θα κάνουν και την δική τους.

Η Βασιλική ξεκίνησε με πινέλο και τέμπερα.

 

 

 

 

 

 

 

Αφού τελείωσαν τα βουνά ώρα να κολλήσουν και τις γυναίκες, τα βράχια, τα φορτία!

 

Ο Γιώργος κι'  ο Δημήτρης, συνεχίζουν την δουλειά στην αφίσα. Βάζουν και βομβαρδιστικά που δεν τα είχε η αφίσα που επεξεργαστήκαμε.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ομαδική εργασία τελείωσε και μας άφησε ικανοποίηση.

 

 

 

 

 

 

 

 

Έχουμε αρκετές πληροφορίες.....Ας μάθουμε τα ιστορικά γεγονότα.

Είχαμε εμπλουτίσει την παρεούλα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Τα πιαδιά είχαν συγκεντρώσει πολλές πληροφορίες. Οφείλαμε να βάλουμε τάξη στο χάος.

 Κάποια παιδιά, μπέρδεψαν  την επανάσταση με τούτο τον πόλεμο.Με το βιβλίο <Το έπος του σαράντα>,του Μανδηλαρά-εκδόσεις Παπαδόπουλος, βοηθηθήκαμε αρκετά να δώσουμε τα ιστορικά γεγονότα.

Δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στις πολύ δύσκολες στιγμές που πέρασαν όλοι οι Έλληνες τότε. Θέλαμε να αντιληφθούν την σημασία της επιβολής, την σημασία των δικαιωμάτων των εθνών, την σημασία της Ειρήνης.

Από τον μικρό αναγνώστη, επιλέξαμε την ανάλογη σελίδα από το βιβλίο του Τριβιζά<Όλοι γεννιόμαστε ελεύθεροι>, εκδόσεις Παπαδόπουλος. 

Η  εικόνα είναι τόσο συγκλονιστική, όσο μεστό και περιεκτικό το κειμενάκι.

Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας κάνει σκλάβους. 

Δεν μπορούμε να κάνουμε κανέναν σκλάβο μας.

    Τα παιδιά αντιλήφθηκαν για ποιο λόγο θα γιορτάσουμε., γιατί αυτή την γιορτή την λέμε Εθνική, για ποιο λόγο θα κάνουμε παρέλαση.

Πρέπει να τιμήσουμε τους Έλληνες που πολέμησαν, για να μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι.Αλλά και να δείξουμε πόσο δεν θέλουμε τον πόλεμο!

Μιλήσαμε για τα συναισθήματα που γεννά ο πόλεμος και για αυτά που γεννά η ειρήνη!

     Οι ιστορικές αφηγήσεις, οι εικόνες από το μέτωπο, οι εφημερίδες εκείνης της εποχής, τα μουσικά ακούσματα, κινητοποίησαν τα παιδιά να βρουν και να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα εκείνων των ανθρώπων. Των φαντάρων, των μανάδων, των αδελφών, όλου του κόσμου. Τα καταγράψαμε σε λίστα.. Εστιάσαμε στον ΦΟΒΟ και την ΑΓΩΝΙΑ. Στην ΧΑΡΑ και την ΕΥΤΥΧΙΑ.

Τα καταμερίσαμε, τα καταμετρήσαμε και σημειώσαμε το σύμβολο του αριθμού. 

 

 

 

 

 

 

Τα παιδιά παίζουν με τις καινούριες λέξεις.

 

      Εκμεταλλευτήκαμε την ιαχή<Αέρα> και το <Όχι>, για να αντιληφθούν φωνήματα.

  Τα παιδιά παίζοντας συνθέτουν τις καινούριες λέξεις.

  Πρώτα στην παρεούλα και μετά  μόνα τους.

Αντιστοιχίζουμε το φώνημα με το σύμβολο και μετά δημιουργούμε την λέξη.

΄Ωρα να ετοιμαστούμε γι' αυτή την γιορτή.

Να διακοσμήσουμε την τάξη, να μάθουμε τραγούδια και ποιήματα.Να μάθουμε να φτιάχνουμε την ελληνική σημαία.

Η Ελληνική σημαία,είναι σύμβολο της Ελλάδας.

Πόσα άλλα σύμβολα ξέρετε; ρωτήσαμε.

Η ελιά και το περιστέρι,συμβολίζουν την ειρήνη, επιλέξαμε ανάμεσα σε άλλα.

Η καρδούλα την αγάπη, είπε η Μαριατίνα.

Αυτά κρατήσαμε για το θέμα μας.

Τα παιδιά δούλεψαν σε ομαδικό αλλά και ατομικό επίπεδο.

Φτιάξαμε τις σημαιούλες μας για την γιορτή, που την ξεχωρίσαμε από τις άλλες με το επίθετο Εθνική!

Μια ομαδική εργασία που επιμελήθηκε με την ομάδα μια από μας.

       

Και οι ζωγραφιές τους με την σημαιούλα τους στο χέρι!




                                                       

3. Αντιστοιχίσαμε τις σημαίες των εμπλεκόμενων σε τούτο τον πόλεμο χωρών, με την χώρα.

4. Φτιάξαμε και τις δικές τους σημαίες γιατί τώρα είμαστε φίλοι, και μένουμε στην ίδια γειτονιά.

5.Αναζητήσαμε στον χάρτη την Ελλάδα, αλλά και  τις άλλες  χώρες.

Ο Φίλιππος και η Σοφία εντοπίζουν τις χώρες.

6.Διαβάσαμε απ' το ανθολόγιο τ' ασπρογάλαζο πανί και δραματοποιήσαμε την ιστορία.

Δυο εκφράσεις από τα διδυμάκια μας!

Η Μαριατίνα προνήπιο, εντυπωσιάτηκε ιδιαίτερα από την διήγηση.

Αρκετά μάθαμε για τον πόλεμο. Να μην ξαναπατήσει ποτέ στη γη.

(η φράση των παιδιών αυτούσια).

  Θέλουμε την  Ειρήνη.

Ζωγραφίσαμε το περίγραμμα της Χρύσας. Θα φτιάξουμε την Ειρήνη.Τα παιδιά θα διακοσμήσουν το φόρεμα και τα μαλλιά της και θα την περιστοιχίσουμε με περιστέρια,

φτιαγμένα από το αποτύπωμα των δικών τους χεριών.

Τα παιδιά εργάστηκαν με τέμπερα και κολλάζ.

Είναι το λουλούδι της Ειρήνης. Έκφραση της Χρυσούλας με πλαστελίνη.

Ζητήσαμε να κάνουμε το περίγραμμα παιδιού, για να φτιάξουμε τον πόλεμο. Δεν υπήρξε εθελοντής. Τότε ζητήσαμε τις ομάδες να κάνουν ένα δικό τους πόλεμο.

Τα παιδιά παρουσιάζουν με την ομαδοσυνεργατική μέθοδο τις εργασίες τους.

Τεράστια η κοιλιά του πολέμου, από τους ανθρώπους που έφαγε, είπε το Χριστινάκι! (Είναι τα κίτρινα βατραχάκια).

Τα γαλάζια κύματα, έβαλαν στην αφίσα και κάποια από τα συναισθήματα που γεννά ο πόλεμος.(ανέτρεξαν στον σχετικό πίνακα).

Τα κόκκινα κεράσια, προσωποποίησαν τον πόλεμο.
Φορά σιδερένιο καπέλο, έχει σουβλερά νύχια, απαίσια δόντια και κρατά αλυσίδες. Ο Γιαννάκης και η Ελένη ζωγράφισαν τις βόμβες και τα χαλασμένα σπίτια!

Το κάτι παραπάνω, τα παιδιά το έδωσαν στα κόκκινα κερασάκια!

Η  επίσκεψη ενός στρατιωτικού στο Νηπιαγωγείο.

Δεν έπρεπε να αφήσουμε τα παιδιά να ταυτίσουν τον στρατιώτη με τον πόλεμο. Έχουμε γονείς στρατιωτικούς και θέλαμε να τους εμπλέξουμε σ' αυτή την διαδικασία.

Ευχαριστούμε τον πατέρα του Αλκιβιάδη για όσες πληροφορίες μας έδωσε.

Μας μίλησε για το Εθνικό μας σύμβολο και απάντησε σε μια ουσιαστική για το στόχο μας ερώτηση:

Τι άραγε χρειαζόμαστε το στρατό όταν έχουμε ειρήνη;

Και μεις οι ίδιες γνωρίσαμε το ανθρώπινο πρόσωπο των στρατιωτών.Είναι εκεί για να φυλάνε τα σύνορα αλλά και να είναι δίπλα στους ανθρώπους σε κάθε δύσκολη στιγμή. Στις πλημμύρες, στους σεισμούς, στις μεγάλες πυρκαγιές......

Απάντησε στα παιδιά και σε μια ιδιαίτερα δύσκολη ερώτηση: Γιατί κάνουμε πολέμους;

Όλη η ομάδα μας σας ευχαριστεί πολύ κ. Γούλα.



   Μια διαφορετική διήγηση.Όλοι οι λαοί αγαπούν την Ειρήνη.

<Τον καιρό που οι κόρακες ήταν ακόμη πολύχρωμοι>.

Als die Raben noch bunt waren.

 

Δεν θέλαμε να υπερισχύσουν αρνητικά συναισθήματα. Διηγηθήκαμε αυτό το γερμανικό παραμύθι για να περάσουμε το μήνυμα πως και οι σημερινοί Γερμανοί απεχθάνονται τον πόλεμο όσο και εμείς.

Δεν υπάρχει απ' όσο γνωρίζουμε ελληνική μετάφραση.

Αν κάποιος το θέλει, θα το αναρτήσουμε σε μετάφραση  στο μέτρο των δυνατοτήτων μας.

 

 

 

Τα παιδιά εκφράστηκαν θαυμάσια.

 

ήταν η εποχή που οι κόρακες ζούσαν αγαπημένοι.

Άρχισαν οι καυγάδες κι' ηρθε η παράξενη μαύρη βροχή.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ένα στεφάνι για τους ήρωες.

Με εφημερίδα και κάνσον.

1ο βήμα.

Τα παιδιά στρίβουν την εφημερίδα, όπως στην εικόνα.

                                                                                          

2ο Βήμα.

Προσθέτουμε με στίψιμο εφημερίδες, μεχρι να πετύχουμε

το επιυθμητό πάχος. Τυλίγουμε με γκοφρέ, τα παιδιά κιλλούν φυλλαράκια.

Προσθέτουμε για τον καρπό μπαχάρι.

3ο Βήμα

 Μια αφίσα για τους ήρωες από το κλασικό τμήμα.

Η Στεφανία βάζει την τελαευταία πινελιά!

Έτοιμη η αφισούλα για την γιορτή μας!

Χρόνια πολλά, Δημήτρη!

Χρόνια πολλά Δήμητρα!

Να σας χαιρόμαστε όλοι!

Αυτή η γιορτή μας οδήγησε και σε μια άλλη εργασία.

Τα παιδιά προσέγγισαν τρεις διαφορετικές γιορτές. Εθνική-Θρησκευτική-Ονομαστική.

Και μια εργασία για να τιμήσουμε τον Άγιο που φέρουν το όνομά του ο Δημήτρης και η Δήμητρα.

 

Τί αποκόμησαν άραγε από την διαδικασία υλοποίησης του προγράμματος τα παιδιά μας. 

α) Γνώρισαν το ιστορικό γεγονός.

β) Προσέγγισαν την αξία της Ειρήνης.

γ)Υιοθέτησαν μια διαφορετική στάση για τον πόλεμο.

Καταγγέλλουμε τον πόλεμο!

Για κάθε γονιό, για κάθε άνθρωπο που έχει στοχασμό! 

 

Το καλαμπόκι.

Μια κεχριμπαρένια σοδειά! 

      Αρχίσαμε αυτή την θεματική ενότητα, γιατί  είναι η κύρια παραγωγή της περιοχής μας.

Οκτώβρης,σποριάς και μεις θα ασχοληθούμε με την συγκομιδή των σπόρων.

Στόχος μας είναι να γνωρίσουν τα παιδιά αυτή την καλλιέργεια και να αντιληφθούν την σημασία της στην οικονομία και το περιβάλλον του τόπου μας.
Πως γινόταν η καλλιέργεια παλαιότερα, πόσο διαφορετική ήταν ποσοτικά και ποιοτικά; Γνωρίζοντας το καλαμπόκι θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε τα ερωτήματα και να δώσουμε και μια περιβαλλοντική διάσταση στο θέμα μας.

1.Ομαδικές εργασίες των παιδιών μας δίνουν πληροφορίες για τις γνώσεις τους σχετικά  με το καλαμπόκι. Δημιουργούμε ιστόγραμμα

    και ανοίγουμε την συζήτηση για να βρούμε απάντηση στο τι θέλουμε και πως να το μάθουμε.Ασφαλώς και θα υποβοηθήσουμε οι δραστηριότητες που θα αποφασιστούν να μπορούν να υλοποιήσουν τους στόχους μας.

Καλλιεργητές που συλλέγουν καλαμπόκι.

Ένα χωράφι με καλαμπόκια.

Όσα γνωρίζουν τα παιδιά για το καλαμπόκι.

 Τώρα συζητάμε τι θέλουμε να μάθουμε και πως.
Φυσικά το διαδίκτυο και οι γονείς είναι οι πρώτοι βοηθοί.Και κάποιοι πιο ειδικοί μας είναι απαραίτητοι.Θα έρθει ο παππούς του Νέρωνα να μας πει για το καλαμπόκι. Ο παππούς καλλιεργεί πολύ καλαμπόκι, είπε ο Νέρων.Να καλέσουμε και ένα επιστήμονα; ρωτήσαμε. Μεγάλη <λέξη> ο επιστήμονας. Να μάθουμε και τραγούδια, να παίξουμε κουκλοθέατρο, να ζωγραφίσουμε,καταιγίδα οι ιδέες και μεις έπρεπε να βάλουμε τον πήχη λίγο <συμμαζεμένα>, για να οδηγήσουμε την ομάδα στην υλοποίηση των στόχων. Και ξεκινήσαμε.......

2.Η γωνιά του καλαμποκιού!

    Αφού έχουν ενημερωθεί οι γονείς, τα παιδιά φέρνουν στο νηπιαγωγείο πληροφορίες και υλικά.
 Έχουμε αρκετό καλαμπόκι για να κάνουμε μια γωνιά και να ασχοληθούν μ' αυτό. Μεταγγίσεις ποσοτήτων και εκτιμήσεις χωρητικότητας ξεκίνησαν

Εικόνα από την πρώτη επαφή.

3.Σπορά καλαμποκιού

     Θέλουμε να δούμε την εξέλιξη του σπόρου. Τονίσαμε πως η σπορά του καλαμποκιού γίνεται κυρίως την Άνοιξη. Η θερμοκρασία  μέσα στην τάξη τώρα που είναι Φθινόπωρο θα βοηθήσει τον σπόρο να αναπτυχθεί;
Τα παιδιά σπέρνουν και θα καταγράψουμε τις παρατηρήσεις μας σε πίνακα για την κάθε μέρα.

 

Παρατηρώ και σημειώνω.

Σήμερα Τρίτη 8 Οκτωβρίου φυτέψαμε σπόρους καλαμποκιού.

Ημερομηνία	Παρατήρηση

Θα δούμε άραγε την εξέλιξη του σπόρου;

Οι παρατηρήσεις των παιδιών.

Τα σποράκια βλάστησαν και έβγαλαν δυο φυλλαράκια!

Στο ξυλάκι σημειώνουμε με γραμμούλα το ύψος!

3.Δημιουργίες  στα εικαστικά μας.

   Με βατονέτες και τέμπερα φτιάξαμε τους σπόρους του καλαμποκιού. Αναμίξαμε δυο χρώματα για να πετύχουμε το κεχριμπαρένιο του καλαμποκιού. Κίτρινο και πορτοκαλί νόμιζαν, το κάνανε. Δεν ήταν έτσι. Μετά από αρκετούς συνδυασμούς το πέτυχαν! Κίτρινο και λίγο, πολύ λίγο κόκκινο.

Το πατρόν αυτοσχέδιο.

Αφορμή για κουκλοθεατρικό παιχνίδι!

Τα καλαμποκάκια μας τα χάρισε η κυρία Άννα από το 1ο Νηπιαγωγείο και την ευχαριστούμε. Τα παιδιά έφτιαξαν ένα αστέρι!

4. Από τον σπόρο στο φυτό και απ' τον καρπό στο σπόρο πάλι.

     Μιλήσαμε για εμπλοκή των γονέων στην μαθησιακή διαδικασία. Ακόμη και τώρα τον Οκτώβρη, έχουν όψιμα φυτά καλαμποκιών. Μας έφεραν πρόθυμα και ξηρούς καρπούς αλλά και χλωρό φυτό.
Εμείς τους ευχαριστούμε. (Δεν είμαστε και τόσο σίγουρες για την εξέλιξη των σπόρων που φυτέψαμε).
Προέκυψε μια όμορφη δραστηριότητα.
Παρατηρήσαμε τις ρίζες, το βλαστό που σαν μεγαλώσει το φυτό δυναμώνει και γίνεται ανθεκτικό κοτσάνι, τον καρπό και τα φύλλα.
Είχαμε τα υλικά να κάνουμε μια δραστηριότητα με την ακολουθία των σταδίων της ανάπτυξης του καλαμποκιού.

Φυτό καλαμποκιού με καρπούς και εμφανές το ριζικό σύστημα.

Ένας κύκλος με βελάκι και η ακολουθία από τον σπόρο στο φυτό και πάλι στο σπόρο.

Σποράκι-φυτό- καρπός τυλιγμένος ακόμη στα φύλλα (όχι εντελώς ξηρός), καρπός κεχριμπαρένιος,(μας άρεσε το επίθετο),κοτσάνι σπόρος.

Αλλάζουμε την σειρά και ζητούμε απ' τα παιδιά να διηγηθούν την εξέλιξη και να την διορθώσουν.

Την ίδια ακολουθία την επεξεργαστήκαμε και σε καρτέλες.

Κάναμε και δραματοποίηση της εξέλιξης του σπόρου.Τα σποράκια κοιμούνται για λίγο καιρό στο χώμα. Όταν ο ήλιος το ζεστάνει αρκετά και η βροχή του δώσει αρκετή υγρασία θ' αρχίσουν να βγάζουν ριζούλες. Σιγά σιγά θα βγει κι ο βλαστός. Θα πάρει τροφή απ' το χώμα και το νερό θα δυναμώσει θα βγάλει φύλλα πολλά και ο βλαστός θα γίνει δυνατός <κοτσάνι>. Θα βγάλει άνθος, θα ρίξει την γύρη, θα κάνει καρπό.

5.Από την επίσκεψη στο νηπιαγωγείο μας της γεωπόνου κ. Μπαχτσεβάνη

 

Η κυρία Μπαχτσεβάνη, μας μίλησε για την δουλειά της, μας έφερε σπουδαία δώρα και μας εξήγησε πράγματα που δεν γνωρίζαμε.Δείχνει στα παιδιά μικρό φυτό καλαμποκιού όπου φαίνεται πως το σποράκι στην αρχή γίνεται το ίδιο τροφή για τις πρώτες ρίζες και το βλαστό.

Μας έφερε αρκετά φυτά για να δούμε την εξέλιξή τους , αρκετούς καρπούς για να τους συγκρίνουμε και να κάνουμε μαθηματικές δραστηριότητες.

Από το κοντό στο πιο ψηλό.

Απ' το μεγάλο στο μικρό.

Απάντησε και σε πολλές ερωτήσεις μας. Μας είπε πόσο χρειάζονται τα μαλλιά στο καλαμπόκι για να γίνει ο καρπός. Εκεί πέφτει η γύρης από το αρσενικό μέρος του καλαμποκιού που είναι η φούντα στην κορυφή του φυτού. Τον λένε Φύβη. Όμορφο όνομα(παρατήρησαν κάποια παιδιά).Αν δεν ήταν αυτά τα μαλλιά δεν θα γινόταν ο καρπός!

Η φύβη.

Το θηλυκό μέρος του φυτού.

   Μας διηγήθηκε την ιστορία του. Μας είπε και το ελληνικό του όνομα: ΑΡΑΒΟΣΙΤΟΣ.

Ήρθε στην Ελλάδα απ' την Αφρική. Πρώτα πρώτα το καλλιεργούσαν στην Νότιο Αμερική οι Ίνκα.

Να μια ευκαιρία για να δούμε την Υδρόγειο σφαίρα και να μιλήσουμε για τον τρόπο που πιθανώς ήρθαν οι σπόροι.

Τα παιδιά πολύ αργότερα, χωρίς να χάσουν το ενδιαφέρον τους  έψαχναν να βρουν το σποράκι που είχαμε βάλει με χαρτοτέιπ στις περιοχές που πρωτοκαλλιεργήθηκε, πριν έρθει στην Ελλάδα..

    Μας μίλησε για τις ποικιλίες του, μας είπε πως έχει πολλές βιταμίνες και πως αυτοί που το καλλιεργούν έχουν μια πολύ καλή δουλειά για να μπορούν να κερδίζουν χρήματα για να αγοράζουν ό,τι τους χρειάζεται στην καθημερινότητά τους.

Παλιά η δουλειά ήταν πολύ κοπιαστική. Όλα γινόταν με τα χέρια. Σήμερα τα μηχανήματα την κάνουν πιο εύκολη.

Τα φυτοφάρμακα μήπως μας δηλητηριάζουν; Ρώτησαν τα παιδιά. Μήπως κάποιοι καλλιεργητές βάζουν φάρμακα και δεν σκέφτονται πως οι άνθρωποι θα το φάνε;

Η γεωπόνος μας καθησύχασε. Όταν γίνονται όλα με μέτρο είπε δεν κινδυνεύουμε. Όπως όταν αρρωστήσετε εσείς. Κάποιες φορές είναι απαραίτητο το φάρμακο για να γίνεται καλά.

Ποια ζωάκια τρώνε τον καρπό; Ρώτησε ο Αλκιβιάδης.Μήπως κάποια κάνουν ζημιές στην καλλιέργεια;

Από την απάντηση φτάσαμε σε μια τροφική αλυσίδα.

Μια καλή ιδέα είναι η δραματοποίηση της αλυσίδας.

6.Τα τενάγη των Φιλίππων .

Παρακολουθήσαμε ένα βιντεάκι με καταστροφές στην καλλιέργεια του καλαμποκιού, από πλημμύρες.

Η κα Μπαχτεβάνη μας έδωσε πληροφορίες για την περιοχή πριν την αποστράγγιση των νερών. Ήταν μια βαλτώδης λίμνη.Γι' αυτό οι κάτοικοι σήμερα την περιοχή την λένε βάλτα.

Εμείς εστιάσαμε στην πληροφορία και συζητήσαμε για τα αποτελέσματα αυτών των αποστραγγιστικών έργων.

Το χωριό θα ήταν πολύ μικρό είπαν. Τι δουλειά θα κάναν οι άνθρωποι; Ούτε ψάρια θα είχε στη λίμνη αφού ήταν λάσπη.Θα είχε και κουνούπια και θα τους αρρώσταιναν. Θα έφευγαν να πάνε να ζήσουν σε άλλο μέρος.Η δουλειά είναι πολύ σημαντικό αγαθό.Εκεί που μπορούν να έχουν δουλειά οι άνθρωποι, χτίζουν τα χωριά και τις πόλεις τους!

Τώρα που φύγαν τα νερά με μεγάλα κανάλια, στο χώμα καλλιεργούν καλαμπόκι κι έχουν δουλειά.

Μείναν οι άνθρωποι, μπορεί να ήρθαν κι' άλλοι και το χωριό μεγάλωσε.

7.Εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιό μας.

Τα παιδιά παίζουν με τις καινούριες λέξεις.

7.Μια δική μας μονάδα μέτρησης ποσότητας.

Στη γωνιά του καλαμποκιού, τα παιδιά χαίρονται να παίζουν. Μεταγγίζουν το καλαμπόκι σε μικρά σακιά και σε μικρά δοχεία ασταμάτητα. Αυτή η γωνιά είναι αυτές τις ημέρες η αγαπημένη όλων. 

Καιρός να μεταφέρουμε το καλαμπόκι στην παρεούλα για μια πιο οργανωμένη δραστηριότητα.

Σε διαφανή κύπελλα με διαφορετική διάμετρο και ίδιο ύψος. Ζητούμε να προβλέψουν πιο χωράει περισσότερο. Με την μετάγγιση ίσης ποσότητας από δυο ακριβώς ίδια δοχεία φτάνουν να αντιληφθούν  την χωρητικότητα των δοχείων.

Τι να κάνουμε για να βρίσκουμε ακριβώς;

Διηγηθήκαμε μια ιστορία. Ένας καλλιεργητής είχε 3 κοτούλες. Κάθε κοτούλα έτρωγε ένα κουπάκι σπόρο. Πόσα κουπάκια έπρεπε να κουβαλήσει στο αγρόκτημα από το σπίτι;

Τρία είπαν τα παιδιά. Δεν είχαν καπάκι και ο σπόρος θα του έπεφτε. Τι θα μπορούσε να κάνει;

 α)Να πάει μια φορά, να γυρίσει και να ξαναπάει και να ξαναπάει.

β)Να βάλει τους σπόρους σε ένα μεγάλο δοχείο.

Σωστά! Πως όμως θα ξεχωρίσει πόσο θα δώσει στην κάθε κοτούλα; Πρέπει να είναι δίκαιος και να δώσει σε όλες την ίδια ποσότητα( όσο χωράει ένα μικρό κυπελάκι).

Να βάλει ένα κυπελάκι και να κάνει μια γραμμούλα.

Μετά άλλο ένα και να ξανακάνει μια γραμμούλα. και μετά άλλο ένα και να κάνει πάλι γραμμούλα.

Μήπως μπορούμε να τα ζυγίζουμε;
 Προέκυψε και η μονάδα μέτρησης βάρους.

Και το πόσο ψηλό είναι ένα φυτό πως θα το μετρήσουμε; Με ένα ξύλο και να κάνουμε γραμμές. με ένα σχοινί και να το κόβουμε. Κάποια νήπια μίλησαν για το μέτρο και το χάρακα.

Τα παιδιά χρησιμοποιούν μέτρο.

Μια άλλη στιγμή στην παρεούλα, την ώρα της παρατήρησης του σπόρου που φυτέψαμε, τέθηκε η ερώτηση :Πως θα ξέρουμε πόσο ζεστό μένει το χώμα;
Να το ακουμπάμε, είπαν κάποια παιδιά. Πως θα ξέρουμε πόσο ζεστό η πόσο κρύο είναι ακριβώς;
Θυμήθηκαν κάποια παιδιά το θερμόμετρο που μετρούν τον πυρετό τους.

Μέτρησαν, ζύγισαν , διαφώνησαν, συμφώνησαν και δουλέψαμε αυτά τα φύλλα εργασίας.

Συζητήσαμε τις μονάδες μέτρησης.

8.Μια παροιμία.

Αξίζει να δείξουμε τον θαυμασμό μας σ' αυτούς τους ανθρώπους που αφήνουν τον ιδρώτα τους να ποτίσει την μάννα γη.

Τα  χέρια που δουλεύουν, έρχεται η ώρα να συλλέξουν τον ζηλευτό καρπό!

             

9.Τα δαχτυλιδάκια μας με το καλαμποκέλαιο.(Της θείας Αλέκας)

Τόση σοδειά και να μην την γιορτάσουμε;
Η συνταγή μας:

  1 κούπα αραβοσιτέλαιο.

  1.κούπα ρετσίνα.

  1.κουταλιά της σούπας ζάχαρη.

  1.πρέζα αλάτι.

  1.φαρίνα.

Πρώτα χτυπάμε τα υγρά μετά τα στερεά. Πλάθουμε σαν λεπτό μακαρόνι την ζύμη, την κάνουμε στρογγυλό δαχτυλιδάκι. Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσουν.

Να και η ανάγκη για παραγωγή γραπτού λόγου απ' τα παιδιά!

Η Σοφία θα διδάξει  την συνταγή και στην μαμά της!

H Σοφία ως προ νήπιο μας είχε εντυπωσιάσει με τις αυτοσχέδιες συνταγές. Τώρα θα διδάξει την συνταγή στην μαμά της!

Να σας δείξει η Ιουλία πως θα τα πλάσουμε;

Κάποια παιδιά ήθελαν την δική τους εικαστική παρέμβαση στη ζύμη!

Χάρηκε ο Δημήτρης γιατί έφτιαξε το πρώτο γράμμα απ' το όνομά του!

Αν σας βλέπαμε, θα σας προσφέραμε ένα να το δοκιμάσετε. Μοσχοβόλησαν και όταν τα βγάλαμε απ' το φουρνάκι τα τσακίσαμε!

Ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε την δουλειά μας. 

Ομαδοσυνεργατική μέθοδος.*Στην σελίδα μας θα βρείτε σχετική ανάρτηση.

Τα παιδιά χωρισμένα σε τρεις ομάδες. Τα κόκκινα κερασάκια, τα κίτρινα βατραχάκια και τα γαλάζια κύματα.Τους ζητάμε να μας παρουσιάσουν όσα ξέρουν για το καλαμπόκι.

Οι εργασίες των ομάδων.

Είναι τα κίτρινα βατραχάκια. Εργάστηκαν με ζωγραφική και κολλάζ.  

Μαριατίνα,Γιώργος,Δημήτρης(προ νήπια),Κώστας,Νέρων (νήπια).

Είναι τα γαλάζια κύματα.  Εκφράστηκαν με ζωγραφική. Ιουλία, Χρήστος, Νικόλας, Χριστίνα, (νήπια), Μάρθα, προ νήπιο.

Είναι τα κόκκινα κερασάκια. Εκφράστηκαν με ζωγραφική και κολλάζ. Χρύσα, Χρήστος,Αλκιβιάδης,(νήπια), Ιωάννης, Βασιλική, (προ νήπια).

Η παρουσίαση των εργασιών μας έδειξε τι κατάφεραν να προσεγγίσουν τα παιδιά στην επεξεργασία αυτής της θεματικής ενότητας και πόσο υλοποιήθηκαν οι στόχοι που θέσαμε εμείς.

Ωστόσο τα παιδιά δίνουν με τα δικά τους κριτήρια το κάτι παραπάνω, στα γαλάζια κύματα και στα κόκκινα κεράσια.

Παγκόσμιες ημέρες.

4 Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα για την προστασία των ζώων.

  Μια ομαδική εργασία και συζήτηση για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά και να μεταφέρουν το μήνυμα στους ενήλικες.

Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν τα ζώα; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να έχουν τον πλανήτη μόνοι τους οι άνθρωποι;

 Οι απόψεις των παιδιών υπέροχες.

Θα ήμουν πολύ στεναχωρημένη αν έχανα το κατοικίδιό μου, είπε η Μαριατίνα.Δεν θα πίναμε και γαλατάκι, είπε η Χρύσα......κι' η κουβέντα έφτασε στα παλιά που οι μεταφορές γινόταν με ζώα, στο τσίρκο και στην αιχμαλωσία των ζώων, στις τροφικές αλυσίδες και στο απαραίτητο της συνύπαρξης μας μ' αυτά.

Πρέπει να τα φροντίζουμε, αποφάσισαν, να μην τα βασανίζουμε, να τα αγαπάμε.....

Κι' εγώ που έχω ένα θέμα με τα ζώα, εύχομαι τα λογάκια τους να πετάξουν και να αλλάξουν  τις αντίθετες  αντιλήψεις !