ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

Πρόσκληση

    Σας προσκαλούμε στην ενημερωτική συνάντηση που διοργανώνεται από το 1ο και 2ο Νηπ/γειο Κρηνίδων με θέμα:         " Πόσο αυτόνομα μπορούν και πρέπει να είναι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας; Μπορούμε να τα βοηθήσουμε; "

 

Ομιλητής : Βλαδίμηρος Λεωνίδης (ψυχολόγος)

 

 

Δευτέρα 23 Μαρτίου, 18.00 μμ

2ο Νηπ/γειο Κρηνίδων

6 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σχολικού Εκφοβισμού

   Ο σχολικός εκφοβισμός ή αλλιώς bullying είναι συχνό φαινόμενο τόσο στη χώρα μας όσο και στις χώρες του εξωτερικού. Πρόκειται για ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, ντροπιαστικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

Τα κύρια χαρακτηριστικά του σχολικού εκφοβισμού ειναι:

1. πρόθεση από το παιδί - δράστη να βλάψει, να κάνει ζημιά στο παιδί - στόχο – θύματος,

2. έλλειψη συχνά δικαιολογίας για την πράξη

3. επανάληψη της συμπεριφοράς

4. ικανοποίηση που αντλεί ο δράστης από τη βλάβη του θύματος.

   Με βάση τα αποτελέσματα μιας μελέτης που πραγματοποίησε η Εταιρία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου σε συνεργασία με την Παιδαγωγική σχολή του Α.Π.Θ., το 29% των μαθητών έχει υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού εντός του σχολικού περιβάλλοντος με συχνότητα δύο ως τρεις φορές το μήνα ή και περισσότερο. Τα αγόρια είναι πιο συχνά θύτες και θύματα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στο σχολικό περιβάλλον σε χώρους χωρίς επίβλεψη από τους εκπαιδευτικούς, όπως η αυλή, ο διάδρομος και η τάξη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. 

   Η κατάσταση αυτή μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού αρχικά νοιώθουν φόβο, απόγνωση και παρουσιάζουν τάσεις φυγής. Αισθάνονται ότι απειλούνται, τρομάζουν, αρνούνται να πάνε σχολείο και παρουσιάζουν συμπτώματα σχολικής φοβίας. Μπορεί επίσης να γίνουν επιθετικά και νευρικά, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα ίδια τα παιδιά-θύματα μπορούν να γίνουν θύτες σε άλλα παιδιά ή στα αδέρφια τους στο σπίτι.

Πηγή:Σχολικός εκφοβισμός - Βικιπαίδεια

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%B5%CE%BA%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

   Το φαινόμενο αυτό δε θα μπορούσε να παραλειφθεί μια τέτοια μέρα από το νηπιαγωγείο μας. Διαβάσαμε λοιπόν στο κλασσικό τμήμα μια τρυφερή ιστορία με τον Τίτο το σκαντζοχοιράκι, που όταν ξύπνησε από τη χειμερία νάρκη ήταν μοναχικό και απόμακρο και στο τέλος οι φίλοι του το βοηθούν να καταλάβει ότι όταν έχουμε ένα πρόβλημα πρέπει ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ.
   Στο ολοήμερο τμήμα αντίστοιχα ακούσαμε δύο πολύ ευαίσθητες ιστοριούλες "Τα μπαλόνια της φιλίας" και "Η Μόνα σε καινούριο σχολείο" 

Μικρός Αναγνώστης - Να σου πω μία ιστορία

http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip_ekfovismos/Default.html

   Ακολούθησε συζήτηση ώστε να καταλάβουμε τι είναι σχολικός εκφοβισμός και τι πρέπει να κάνουμε αν ποτέ αντιμετωπίσουμε μια τέτοια κατάσταση. Μπήκαμε στη θέση των θυμάτων και προσπαθήσαμε για ακόμη μία φορά να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα του καθενός από μας ώστε να μη βρεθούμε και στη θέση του θύτη.

  Αποφασίσαμε λοιπόν να φωνάξουμε κατά της βίας στα σχολεία και το κάθε τμήμα με τον τρόπο του έστειλε το δικό του μήνυμα. Οι μεν φτιάξαμε αλατοζύμη και μ΄αυτήν πλάσαμε τον Τίτο μας, 

και οι δε φτιάξαμε μια αφίσα με το σύνθημά μας!

Και για το τέλος ακούσαμε και δραματοποιήσαμε το υπέροχο τραγούδι των Locomondo: "Χέρια σαν κι αυτά". Και κάπως έτσι, με μια μεγάλη αγκαλιά, μας έμεινε ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη και μια ελπίδα... 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑΣ

    Στις μέρες μας, οι λέξεις γενναιοδωρία, προσφορά και αλληλοβοήθεια  αλλά και οι πράξεις που συνεπάγονται , όλο και εκλείπουν όχι μόνο από το λεξιλόγιο αλλά και από την καθημερινότητά μας. Ξεχνάμε συχνά ότι γύρω μας υπάρχουν συνάνθρωποί μας που έχουν την ανάγκη μας και περιμένουν να τους δώσουμε ως βοήθεια ακόμα και πράγματα πρώτης ανάγκης που ίσως για εμάς είναι αυτονόητα. Απαραίτητο ,λοιπόν, θεωρείται να αλλάξουμε τη στάση μας και να αποτελέσουμε παράδειγμα για τα παιδιά δίνοντάς τους ερεθίσματα ώστε να ευαισθητοποιηθούν. Σε αυτό αποσκοπούσε και το πρόγραμμα που θέσαμε σε εφαρμογή.

    Στο πρόγραμμα του πρώτου τριμήνου είχαμε προγραμματίσει να ασχοληθούμε με ένα θέμα που είχε τον τίτλο « Ο κουμπαράς γεμίζει με αγάπη για τους άλλους». Ένας από τους στόχους αυτού του προγράμματος ήταν να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τις αξίες της αλληλεγγύης, της γενναιοδωρίας και της αγάπης.

    Από τον Οκτώβρη η οργάνωση ΠΝΟΗ και η οργανωτική επιτροπή του κοινωνικού παντοπωλείου των Κρηνίδων, συμπεριέλαβαν το σχολείο μας στο πρόγραμμα προσφοράς που κατέστρωσαν.

Στην αρχή η ανταπόκριση ήταν μικρή αλλά όσο περνούσε ο καιρός όλο και αυξανόταν.....

    Από την αρχή του Δεκέμβρη και πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα έγιναν πολλές συζητήσεις με τα παιδιά με θέμα την προσφορά αγαθών σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Διαβάστηκαν βιβλία με το θέμα αυτό και τα παιδιά παρακολούθησαν ένα βίντεο με το παραμύθι «Ένα δέντρο μια φορά του Ε. Τριβιζά.

    Μετά από όλα αυτά τα παιδιά μόνα τους πρότειναν να φέρουν τρόφιμα κάθε είδους και όχι μόνο αυτά που έλεγε το πρόγραμμα της ΠΝΟΗΣ για τη συγκεκριμένη εβδομάδα. Ορίσαμε λοιπόν ένα διάστημα περίπου τριών ημερών μέσα στις οποίες τα παιδιά θα είχαν τη δυνατότητα να φέρουν αυτά που θα ήθελαν. Η προσφορά από την πρώτη κιόλας μέρα ήταν τεράστια και οι γονείς του νηπιαγωγείου μας στήριξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κίνηση αυτή του σχολείου μας.

    Για το λόγο αυτό, και για να δώσουμε μεγαλύτερη έκταση στην προσφορά αυτή, επιβραβεύοντας παράλληλα και τα παιδιά για την προσπάθειά τους, αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα κουτί το «κουτί της γενναιοδωρίας και της αγάπης» και μέσα εκεί να τοποθετήσουμε τα προϊόντα που θα προσφέραμε στο κοινωνικό παντοπωλείο.

    Πέρα από αυτό, ενημερώσαμε για τον όγκο των πραγμάτων και τους υπεύθυνους του κοινωνικού παντοπωλείου και τους ζητήσαμε να έρθουν και να συζητήσουν με τα παιδιά για την κίνηση αυτή. Εκείνοι δέχτηκαν με χαρά (και τους ευχαριστούμε πολύ γι αυτό) και έτσι την τελευταία μέρα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων οργανώθηκε μια μικρή γιορτή αγάπης.

    Τα παιδιά ετοίμασαν μια ομαδική μακέτα με ζωγραφιές, σαν δώρο για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και στους οποίους θα πήγαιναν τα προϊόντα που μαζέψαμε.

    Όταν ήρθε ο υπεύθυνος, μίλησε με πολύ όμορφο τρόπο στα παιδιά για την αξία της εθελοντικής προσφοράς και τους έδωσε να καταλάβουν τη σημασία που είχε αυτή τους η κίνηση.  Τους ονόμασε «μικρούς εθελοντές» πράγμα που μας έκανε να νιώσουμε περήφανοι για τους μαθητές και τους γονείς συνοδοιπόρους μας.

    Μετά τη ζεστή και συγκινητική αυτή συζήτηση, τα παιδιά πρόσφεραν εκτός από τα προϊόντα και τη μακέτα που ετοίμασαν 

και διαβεβαίωσαν ότι κάθε φορά που θα υπάρχει ανάγκη, θα προσπαθούν να βοηθάνε. Από την άλλη  πλευρά, και ο υπεύθυνος μας διαβεβαίωσε ότι θα ενημερώσει τα κεντρικά της ΠΝΟΗΣ και θα αναρτήσουν την κίνησή μας στην ιστοσελίδα τους. 

    Μια και τελείωσε ο πρώτος κύκλος του προγράμματος της ΠΝΟΗΣ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και δημόσια όλους τους γονείς που ανταποκρίθηκαν τόσο γενναιόδωρα στο αίτημα μας.