ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

    Πλησιάζοντας η 17 Νοεμβρίου, έφτασε η στιγμή να συζητήσουμε με τα παιδιά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Την ουσία των γεγονότων ίσως να δυσκολεύονται τα παιδιά να την καταλάβουν. Γι αυτό συνήθως ξεκινάμε με την ανάγνωση ενός βιβλίου με παρόμοια υπόθεση. Για το σκοπό αυτό, επιλέχθηκε το βιβλίο «Στο δάσος» της Σ. Ζαραμπούκα. 

    Αφού το διαβάσαμε και το συζητήσαμε ώστε τα παιδιά να κατανοήσουν την έννοια της δημοκρατικής επιλογής αρχηγού και την ανάληψη της εξουσίας χωρίς την αποδοχή του κόσμου, προχωρήσαμε να αναφερθούμε και στα πραγματικά γεγονότα δείχνοντας και εικόνες από αυτά.

Μάλιστα για να διευκολυνθούν περισσότερο διαχωρίσαμε τις φωτογραφίες σε αυτές που αναφέρονται στα γεγονότα πριν την εξέγερση και μετά από αυτήν.

    Και αυτό το θέμα εισάγει ένα αρκετά εκτεταμένο λεξιλόγιο από το οποίο επιλέχθηκαν οι λέξεις που ήταν πιο απαραίτητο να μείνουν στη μνήμη των παιδιών κλείνοντας το θέμα. Αυτές τις λέξεις τις γράψαμε σε ένα χαρτί και τα παιδιά προσπαθούσαν να τις αντιγράψουν κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δραστηριοτήτων.

    Μια από τις λέξεις αυτές,  τη λέξη Ελευθερία, κλήθηκαν τα παιδιά να συνθέσουν από τα γραμματάκια της σε ένα φύλλο εργασίας στο οποίο έπρεπε να ζωγραφίσουν και τους φοιτητές που φώναζαν το σύνθημα αυτό σε μια πραγματική φωτογραφία της εποχής.

    Κατά την ενασχόληση με το θέμα αναφερθήκαμε για ακόμη μια φορά στην ειρήνη και στο σύμβολό της, το περιστέρι. Τα παιδιά έφτιαξαν περιστεράκια και τους έβαλαν στο ράμφος ένα κλαδάκι ελιάς.

 Αλλά θέλησαν να φτιάξουν και μια ομαδική εργασία στην οποία να φαίνεται η πόρτα του Πολυτεχνείου που έπεσε. Ζωγραφίσαμε ,λοιπόν, το Πολυτεχνείο και τα κάγκελα του μαζί με την πόρτα , από πάνω κολλήσαμε ξυλάκια από σουβλάκι και  σπίρτα και μετά το βάψαμε.

 Στην πόρτα μπροστά τα παιδιά έφτιαξαν και τοποθέτησαν ένα γαρύφαλλο. Τέλος, τα παιδιά επέλεξαν πάνω από το Πολυτεχνείο να βάλουν τα περιστεράκια τους. Και δεν ήταν άσχημο το αποτέλεσμα……

Ανάλογα δουλέψαμε και σε μια δεύτερη ομαδική δουλειά γράφοντας και τα συνθήματα των φοιτητών.

    Και πως θα καταλάβαιναν καλύτερα τα παιδιά την έννοια της Δημοκρατίας και της δημοκρατικής επιλογής αρχηγού αν όχι με το να κάνουμε εκλογές μέσα στην τάξη για να επιλέξουν τα παιδιά το δικό τους αρχηγό. 

 Η επιλογή τους ήταν σοφή…

   Και όταν έφτασε η μέρα της επετείου της 17 Νοέμβρη έχοντας μάθει δύο όμορφα τραγουδάκια θέλαμε με κάποιο τρόπο να τα παρουσιάσουμε στο κοινό μας, τους φίλους μας από το δημοτικό και τους γονείς μας. Έτσι, φτιάξαμε ένα πανό όλοι μαζί,

το βάλαμε στον εξωτερικό τοίχο του σχολείου μας σαν να είχαμε ζωγραφίσει σε αυτόν

και τραγουδήσαμε όλοι μαζί να ακουστούν οι παιδικές φωνούλες μας...

Πάντα όμως στην επέτειο του Πολυτεχνείου ένα είναι το σύνθημα που μένει στα παιδιά και το τραγουδάνε για μέρες μετά: Ψωμί Παιδεία Ελευθερία!